inwigilacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌĩnvʲiɟiˈlaʦ̑ʲja], AS: [ĩnvʹiǵilacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) tajna obserwacja kogoś lub tajny nadzór nad kimś^[1]; zob. też inwigilacja w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	inwigilacja	inwigilacje
dopełniacz	inwigilacji	inwigilacji / przest. inwigilacyj[2]
celownik	inwigilacji	inwigilacjom
biernik	inwigilację	inwigilacje
narzędnik	inwigilacją	inwigilacjami
miejscownik	inwigilacji	inwigilacjach
wołacz	inwigilacjo	inwigilacje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) inwigilacja elektroniczna / bezpośrednia • inwigilacja Internetu / komputerów / kont bankowych / e-maili / korespondencji / telefonu / rozmów telefonicznych / obywateli / społeczeństwa / pracowników / kibiców / dziennikarzy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) obserwacja, nadzór

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. inwigilator mos, inwigilatorka ż, inwigilowanie n

czas. inwigilować ndk.

przym. inwigilacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. invigilation^[3]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) surveillance
• rosyjski: (1.1) слежка ż

źródła: