koniowate (język polski)

przedstawiciel koniowatych (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) syst. zool. Equidae Gray^[1], jedyna rodzina koniokształtnych z rzędu ssaków nieparzystokopytnych; zob. też koniowate w Wikipedii

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) lm od: koniowaty

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	koniowate
dopełniacz	koniowatych
celownik	koniowatym
biernik	koniowate
narzędnik	koniowatymi
miejscownik	koniowatych
wołacz	koniowate

przykłady:

(1.1) U kilku gatunków koniowatych stwierdzono terytorializm.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) takson

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. koń mzw, koniuszy mos, konnica ż, koniarz mos, koniuch mos, konny mos, konina ż, konik mzw, koniczek mzw

przym. koński, konny, koniowaty

przysł. konno

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. koń + -owate, pol. koniowaty + -e

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: