jump (język angielski)
rzeczownik policzalny
- (1.1) skok
czasownik
- (2.1) skakać, wyskakiwać, przeskakiwać
- (2.2) pot. mieć z kimś stosunek seksualny
- odmiana:
- (1) lp jump; lm jumps
- przykłady:
- (2.1) Suddenly a dog jumped and started to bark. → Nagle wyskoczył pies i zaczął szczekać.
- (2.1) An uncrowned piece may only jump diagonally forwards, kings may also jump diagonally backwards. → Pion może tylko skakać po przekątnej do przodu, damy mogą także skakać po przekątnej do tyłu.
- (2.1) He jumped through the window. → Wyskoczył przez okno.
- (2.1) But Spain is still vulnerable. Its fiscal position deteriorated with alarming speed amid the crisis, and the government deficit jumped to more than 11% of GDP in 2009[1]. → Ale Hiszpania nadal jest narażona. Jej sytuacja finansowa pogarszała się z alarmującą szybkością w czasie kryzysu, a deficyt budżetowy skoczył do ponad jedenastu procent PKB w roku 2009.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) triple jump • long jump • high jump • ski jump hill
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. jumper
- przym. jumpy
- czas. jump at, jump down, jump in, jump on, jump up
- przysł. jumpily
- związki frazeologiczne:
- jump to conclusions
- jump one's bones
- etymologia:
- uwagi:
- (2.1) Indeks:Angielski - Podstawowe czasowniki
- źródła:
- ↑ Michael Schuman: "The Lost Continent" [w:] TIME, vol. 176, no. 2, July 12, 2010; s. 16-17
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.