przekątna (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pʃɛˈkɔ̃ntna], AS: [pšekõntna], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ą
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) geom. odcinek łączący dwa wierzchołki wielokąta lub wielościanu, nieleżące na jego jednym boku lub ścianie i znajdujące się całkowicie wewnątrz tego wielokąta lub wielościanu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przekątna przekątne dopełniacz przekątnej przekątnych celownik przekątnej przekątnym biernik przekątną przekątne narzędnik przekątną przekątnymi miejscownik przekątnej przekątnych wołacz przekątno przekątne - przykłady:
- (1.1) Równoległobok to czworokąt, w którym przekątne przecinają się nawzajem na połowy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) przekątna kwadratu / prostokąta / sześcianu /…
- synonimy:
- (1.1) diagonalna
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) od kąt, prze- (por. przecinać), "linia, która przecina kąty"
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) diagonal
- baskijski: (1.1) diagonal
- białoruski: (1.1) дыяганаль ż
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) укосьніца ż
- bułgarski: (1.1) диагонал m
- francuski: (1.1) diagonale ż
- hiszpański: (1.1) diagonal ż
- jidysz: (1.1) דיאַגאָנאַל m (djagonal), אַלכסון m (alachsn)
- niemiecki: (1.1) Diagonale ż
- nowogrecki: (1.1) διαγώνιος ż, διαγώνια ż
- rosyjski: (1.1) диагональ ż
- ukraiński: (1.1) діагональ ż
- węgierski: (1.1) átló
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.