jednokierunkowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌjɛdnɔcɛrũŋˈkɔvɨ], AS: [i ̯ednoḱerũŋkovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) działający, poruszający się w jednym kierunku

(1.2) biorący pod uwagę jeden aspekt; jednostronny

odmiana:

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	jednokierunkowy		jednokierunkowa	jednokierunkowe	jednokierunkowi	jednokierunkowe
dopełniacz	jednokierunkowego		jednokierunkowej	jednokierunkowego	jednokierunkowych
celownik	jednokierunkowemu		jednokierunkowej	jednokierunkowemu	jednokierunkowym
biernik	jednokierunkowego	jednokierunkowy	jednokierunkową	jednokierunkowe	jednokierunkowych	jednokierunkowe
narzędnik	jednokierunkowym		jednokierunkową	jednokierunkowym	jednokierunkowymi
miejscownik	jednokierunkowym		jednokierunkowej	jednokierunkowym	jednokierunkowych
wołacz	jednokierunkowy		jednokierunkowa	jednokierunkowe	jednokierunkowi	jednokierunkowe

przykłady:

(1.1) Od Lipska do Końskich była to szosa jednokierunkowa, dziwaczny kręty produkt fantazji drogowców, wymagający od kierowcy odwagi i doświadczenia^[1].

(1.2) Powstaje bowiem mentalność wąska, zamknięta, jednokierunkowa, która odrzuca wszystko, co inne i co nie potwierdza jej przekonania o własnej wyjątkowości, wyższości, supremacji^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) droga jednokierunkowa • ruch jednokierunkowy

synonimy:

antonimy:

(1.1) dwukierunkowy

(1.1-2) wielokierunkowy

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. jedno- + kierunkowy

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) unudirekta
• interlingua: (1.1) unidirectional
• nowogrecki: (1.1) μονόδρομος
• słowacki: (1.1) jednosmerný

źródła: