gwizdek (język polski)
gwizdek (1.1)
.jpg.webp)
gwizdek (1.1) parowy
.jpg.webp)
gwizdki (1.3)
- wymowa:
- IPA: [ˈɡvʲizdɛk], AS: [gvʹizdek], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) nieposiadający części ruchomych przyrząd wytwarzający dźwięki pod wpływem wdmuchiwanego powietrza; zob. też gwizdek w Wikipedii
- (1.2) dźwięk wydawany przez gwizdek (1.1)
- (1.3) ozdobna imitacja gwizdka (1.1) na sznurze mundurowym
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) gw. ktoś, kto lubi gwizdać[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gwizdek gwizdki dopełniacz gwizdka gwizdków celownik gwizdkowi gwizdkom biernik gwizdek gwizdki narzędnik gwizdkiem gwizdkami miejscownik gwizdku gwizdkach wołacz gwizdku gwizdki - przykłady:
- (1.1) Kupiłem dziecku gwizdek i teraz mam kłopot.
- (1.2) Każdy mecz piłkarski zaczyna się od gwizdka sędziego.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) gwizdek policyjny / sędziowski
- (1.2) gwizdek sędziego • gwizdek ostrzegawczy
- synonimy:
- (1.1) świstawka, gw. (Poznań) gwizdka, gwizdawka[2]
- (1.2) gwizd, pogwizd
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gwizd m, gwizdanie n, gwizdnięcie n, wygwizdów m
- zdrobn. gwizdeczek m
- czas. gwizdać ndk., gwizdnąć dk., wygwizdać dk., wygwizdywać ndk.
- przym. gwizdkowy
- związki frazeologiczne:
- na pół gwizdka • do ostatniego gwizdka • cała para w gwizdek
- etymologia:
- pol. gwizdać + -ek
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) whistle
- baskijski: (1.1) txilibitu
- białoruski: (1.1) свісток m; (1.2) свісток m, свіст m
- chorwacki: (1.1) zviždaljka ż
- fiński: (1.1) pilli
- francuski: (1.1) sifflet m
- hiszpański: (1.1) silbato m, pito m; (1.2) silbido m, pitido m
- kazachski: (1.1) ысқырық
- litewski: (1.1) švilpukas m
- niderlandzki: (1.1) fluit ż, fluitje n
- nowogrecki: (1.1) σφυρίχτρα ż; (1.2) σφύριγμα n
- portugalski: (1.1) apito m
- rosyjski: (1.1) свисток m
- serbski: (1.1) звиждаљка ż
- szwedzki: (1.1) visselpipa w
- ukraiński: (1.1) свисток m
- źródła:
- ↑ Anna Kostecka-Sadowa, Wybrane tendencje słowotwórcze w polszczyźnie południowokresowej na przykładzie Mościsk i okolic (uwagi o zjawiskach słowotwórczych w języku Polaków południowokresowych), „Socjolingwistyka” XXVII, 2013, s. 156.
- ↑ Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 253.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.