gwizdnąć (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈɡvʲizdnɔ̃ɲʨ̑], AS: [gvʹizdnõńć], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą 
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. gwizdać)

(1.1) zob. gwizdać (wydać z siebie gwizd)

czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)

(2.1) przen. pot. ukraść
(2.2) przen. pot. uderzyć, szturchnąć
odmiana:
(1.1) koniugacja Va
(2.1-2) koniugacja Va
przykłady:
(1.1) Na sali rozległo się kilka krzyków, ktoś nawet przeraźliwie gwizdnął, wystarczyło jednak, że sędzia zmarszczył brwi i sala ucichła[1].
(2.1) Wymierzano teraz drakońskie wyroki: prostych złodziejaszków wieziono w zaplombowanych wagonach gdzieś na Kamczatkę, prostytutkę, która gwizdnęła klientowi portfel, traktowano jak szpiega w masce[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gwizd m, gwizdanie n, gwizdnięcie n, gwizdek m
czas. wygwizdywać ndk., wygwizdać dk., gwizdać ndk.
przym. gwizdkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. pol. gwizdnyć
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: gwizdać
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ukraść
(2.2) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: uderzyć, szturchnąć
źródła:
  1. Andrzej Bart, Fabryka Muchłapek, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Marek Ławrynowicz, Diabeł na dzwonnicy, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.