maska (język polski)

maska (1.1)

maska (1.1)

maska (1.1)

samochód z otwartą maską (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈmaska], AS: [maska]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przykrycie twarzy lub jej części z otworami na oczy, używana w różnych celach, np. ochronnych lub obrzędowych; zob. też maska w Wikipedii

(1.2) część przednia samochodu, pod którą znajduje się silnik

(1.3) reg. krak. twarz

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	maska	maski
dopełniacz	maski	masek
celownik	masce	maskom
biernik	maskę	maski
narzędnik	maską	maskami
miejscownik	masce	maskach
wołacz	masko	maski

przykłady:

(1.1) W starożytnej Grecji aktorzy zakładali maski.

(1.2) Mechanik zajrzał pod maskę i przyjrzał się silnikowi.

składnia:

kolokacje:

(1.1) maska antysmogowa / chirurgiczna / nurkowa / ochronna / przeciwgazowa / tlenowa / wenecka • półmaska

synonimy:

(1.2) kapot

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. maskarada ż, maskowanie n, zamaskowanie n

zdrobn. maseczka ż

czas. maskować ndk., zamaskować dk.

przym. maskowy, demaskatorski

związki frazeologiczne:

zrzucić maskę

etymologia:

(1.1) franc. masque^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: twarz

• angielski: (1.1) mask; (1.2) bonnet (BrE), hood (AmE)
• arabski: (1.1) قناع m
• baskijski: (1.1) maskara, mozorro; (1.2) kapot
• białoruski: (1.1) маска ż
• bułgarski: (1.1) маска ż
• czeski: (1.1) maska ż, rouška ż, ústenka ż
• duński: (1.1) maske w; (1.2) motorjelm w
• esperanto: (1.1) masko; (1.2) kapoto^[2] motorkapoto
• estoński: (1.1) mask; (1.2) kapott
• francuski: (1.1) masque m; (1.2) capot m
• górnołużycki: (1.1) maska ż
• hiszpański: (1.1) máscara ż, careta ż; (1.2) capó m
• kaszubski: (1.1) larwa ż
• kataloński: (1.1) careta ż, carota ż
• kornijski: (1.1) visour m
• niemiecki: (1.1) Maske ż; (1.2) Haube ż
• nowogrecki: (1.1) μάσκα ż; (1.2) καπό n
• rosyjski: (1.1) маска ż; (1.2) капот m
• słowacki: (1.1) maska ż, rúško n
• szwedzki: (1.1) mask w
• ukraiński: (1.1) маска ż; (1.2) капот m
• wilamowski: (1.1) maska ż, maškār m, larw ż
• włoski: (1.1) maschera ż; (1.2) cofano m

źródła:

maska (język górnołużycki)

maska (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) maska

(1.2) pot. bałwan, gamajda, gamoń, niezdara

(1.3) miarka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. maskarada ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

maska (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) oczko

odmiana:

(1.1) en maska, maskan, maskor, maskorna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

maska (język wilamowski)

maska (1.1)

maska (1.1)

maska (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) maska^[1]

(1.2) kosmet. maska

(1.3) zool. maska

(1.4) inform. maska

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: