gulden (język polski)
10 guldenów (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈɡuldɛ̃n], AS: [guldẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) jedn. monet. obecna lub dawna waluta państw i obszarów o germańskich korzeniach, m.in. Holandii i jej terytoriów zależnych; zob. też gulden w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gulden guldeny dopełniacz guldena guldenów celownik guldenowi guldenom biernik guldena guldeny narzędnik guldenem guldenami miejscownik guldenie guldenach wołacz guldenie guldeny - przykłady:
- (1.1) Oddać w banku osiemset rubli, aha… Do Lublina wysłać trzy albumy, tuzin portmonetek… Właśnie!… Do Wiednia przekaz na tysiąc dwieście guldenów… Z kolei odebrać transport… Zmonitować rymarza za nieodesłanie walizek… Bagatela!… Napisać list do Stasia… Bagatela…[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) gulden antylski / duński / gdański / holenderski / surinamski
- synonimy:
- (1.1) skr. guld.
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. guldenówka ż
- przym. guldenowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) niem. Gulden[2] < średn. holend. gulden (florijn) → złoty (floren)[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ B. Prus: Lalka
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „gulden” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.