gorycz (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gorzki smak
(1.2) przen. negatywne odczucie
(1.3) substancja o gorzkim smaku
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) W Magdy sałatce wyczułem niemałą gorycz.
składnia:
kolokacje:
(1.2) gorycz porażki / przegranej / klęski
synonimy:
(1.1) gorzkość, żółć
(1.2) cierpkość, rozczarowanie, zniechęcenie, rozgoryczenie, smutek, szorstkość, zgorzknienie, zgryźliwość, żal, książk. żółć
(1.3) piołun
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. goryczkowaty, goryczkowy
rzecz. gorczyca ż, rozgoryczenie, goryczak, goryczel, goryczka, goryczkowatość, gorycznik
czas. rozgoryczać
związki frazeologiczne:
wychylić kielich goryczy
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.