gorczyca (język polski)

gorczyca (1.1)

gorczyca (1.2)

wymowa:

IPA: [ɡɔrˈʧ̑ɨʦ̑a], AS: [gorčyca] ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. Sinapis L.^[1], roślina z rodziny kapustowatych; zob. też gorczyca w Wikipedii

(1.2) spoż. roln. ziarno gorczycy (1.1) do spożycia lub na siew

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gorczyca	gorczyce
dopełniacz	gorczycy	gorczyc
celownik	gorczycy	gorczycom
biernik	gorczycę	gorczyce
narzędnik	gorczycą	gorczycami
miejscownik	gorczycy	gorczycach
wołacz	gorczyco	gorczyce

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) gorczyca jasna • gorczyca biała • gorczyca czarna • gorczyca sarepska • gorczyca polna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gorczycznik m, gorycz ż

przym. gorczycowy, gorczyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *gorьčica

źródłosłów nazwiska Gorczyca

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mustard; (1.2) mustard
• białoruski: (1.1) гарчыца ż; (1.2) гарчыца ż
• bułgarski: (1.1) синап m; (1.2) синап m
• chorwacki: (1.1) senf, gorušica
• czeski: (1.1) horčice
• duński: (1.2) sennepsfrø n, sennepskorn n
• hiszpański: (1.1) mostaza ż
• kaszubski: (1.1) gòrczëca ż; (1.2) gòrczëca ż
• kazachski: (1.1) қыша
• niderlandzki: (1.1) mosterd
• niemiecki: (1.1) Senf m; (1.2) Senf m, spoż. Senfkorn n, roln. Senfsamen m
• norweski (bokmål): (1.1) sennep m
• norweski (nynorsk): (1.1) sennep m
• nowogrecki: (1.1) σινάπι n
• portugalski: (1.1) mustarda ż
• rosyjski: (1.1) горчица ż
• słowacki: (1.1) horčica
• słoweński: (1.1) gorčica
• szwedzki: (1.1) senap
• ukraiński: (1.1) гірчиця ż; (1.2) гірчиця ż
• węgierski: (1.1) mustár
• wilamowski: (1.1) zenft m; (1.2) zenft m
• włoski: (1.1) senape ż

źródła: