rozgoryczenie (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od rozgoryczyć
(1.2) żal wywołany gorzkim doznaniem zawodu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gorycz, rozczarowanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. rozgoryczać ndk., rozgoryczyć dk.
przym. rozgoryczony
rzecz. gorycz ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) embittering, imbittering; (1.2) embitterment, bitterness, chagrin, sourness
  • niemiecki: (1.2) Verbitterung ż
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.