piołun (język polski)
.jpg.webp)
piołun (1.1)
piołun (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ˈpʲjɔwũn], AS: [pʹi ̯ou̯ũn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bot. bylica piołun
- (1.2) kulin. przyprawa z ziela bylicy piołun
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik piołun piołuny dopełniacz piołunu piołunów celownik piołunowi piołunom biernik piołun piołuny narzędnik piołunem piołunami miejscownik piołunie piołunach wołacz piołunie piołuny - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) bylica piołun, psia ruta, absynt, wermut, bielica piołun
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. piołunówka ż
- przym. piołunowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- nie mylić z: piorun
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) wormwood
- arabski: (1.1) أفسنتين
- baskijski: (1.1) asentsio, asentsio-belar
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) палын
- czeski: (1.1) pelyněk m
- dalmatyński: (1.1) ascianz m
- esperanto: (1.1) absinto
- francuski: (1.1) absinthe ż
- hiszpański: (1.1) ajenjo m
- interlingua: (1.1) absinthio
- jèrriais: (1.1) lianne ż, absînthe ż
- luksemburski: (1.1) Batteralzem m
- łaciński: (1.1) apsinthium n, absinthius m
- nowogrecki: (1.1) αψιθιά ż
- nowopruski: (1.1) wārmutis m
- portugalski: (1.1) absinto m
- ukraiński: (1.1) полин m
- wenecki: (1.1) ménego maèstro m
- wilamowski: (1.1) wjēmyt ż
- włoski: (1.1) assenzio m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.