gacić (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈɡaʨ̑iʨ̑], AS: [gaćić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. ogacić)

(1.1) przest. (także gw. (Śląsk Cieszyński)) okładać coś (np. ściany domu, kopiec, drzewko owocowe) mchem, słomą itp.
(1.2) daw. (także gw. (Śląsk Cieszyński)) robić pomost, groblę na rzece z drewna i faszyny[1]
(1.3) gw. (Śląsk Cieszyński) tamować obrót bębna w młockarni (o zbożu)[2]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Idzie zima, trzeba by już gacić drzewka.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ogacać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gacenie n, gać ż, Gać ż, gacie nmos, gaciówka ż, gaciara ż, gaciarz m, gaty nmos, gatki nmos, gaciowy mos
czas. ogacić dk., ogacać ndk.
przym. gaciowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „gać” w: Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900–1903.
  2. Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.