fortyfikacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌfɔrtɨfʲiˈkaʦ̑ʲja], AS: [fortyfʹikacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) umocnienie, budowla obronna[1]
- (1.2) budowanie umocnień, obwarowań
- (1.3) dział inżynierii wojskowej zajmujący się przygotowywaniem umocnień
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fortyfikacja fortyfikacje dopełniacz fortyfikacji fortyfikacji celownik fortyfikacji fortyfikacjom biernik fortyfikację fortyfikacje narzędnik fortyfikacją fortyfikacjami miejscownik fortyfikacji fortyfikacjach wołacz fortyfikacjo fortyfikacje - (1.2-3)
przypadek liczba pojedyncza mianownik fortyfikacja dopełniacz fortyfikacji celownik fortyfikacji biernik fortyfikację narzędnik fortyfikacją miejscownik fortyfikacji wołacz fortyfikacjo - przykłady:
- (1.1) Bastion jest wysuniętym do przodu punktem obronnym fortyfikacji.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) obwarowanie, umocnienia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) inżynieria, wojskowość
- meronimy:
- (1.1) barbakan, barykada, basteja, bastion, baszta, brama, flanka, fort, fosa, kaponiera, mur, okop, oszańcowanie, palisada, reduta, schron, szaniec, transzeja, zasieki[2]
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fort m, forteca ż, forteczka ż, fortyfikowanie n
- czas. fortyfikować ndk.
- przym. forteczny, fortyfikacyjny
- ims. ufortyfikowany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. fortification
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fortification, reinforcement
- esperanto: (1.1) fortikaĵo
- kataloński: (1.1) fortificació ż
- ukraiński: (1.1) фортифікація ż
- źródła:
- ↑ Hasło „fortyfikacja” w: SJP.pl.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.