forteca (język polski)
.jpg.webp)
forteca (1.1)
- wymowa:
- IPA: [fɔrˈtɛʦ̑a], AS: [forteca]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) archit. wojsk. fortyfikacja obronna, na którą składają się forty i umocnienia; zob. też twierdza w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik forteca fortece dopełniacz fortecy fortec celownik fortecy fortecom biernik fortecę fortece narzędnik fortecą fortecami miejscownik fortecy fortecach wołacz forteco fortece - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) twierdza
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) cytadela, fort
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) fosa, bastion, basteja, baszta
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fortyfikacja ż, fort mrz
- czas. fortyfikować ndk., ufortyfikować dk.
- przym. forteczny, fortyfikacyjny
- związki frazeologiczne:
- latająca forteca
- etymologia:
- wł. fortezza[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fortress
- arabski: (1.1) معقل m
- białoruski: (1.1) крэпасць ż
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) фартэцыя ż
- czeski: (1.1) pevnost
- esperanto: (1.1) fortreso
- francuski: (1.1) forteresse ż
- gudźarati: (1.1) ગઢ m (gaḍha)
- hiszpański: (1.1) fortaleza ż
- łotewski: (1.1) cietoksnis m
- niemiecki: (1.1) Festung ż
- nowogrecki: (1.1) οχυρό n, κάστρο n, φρούριο n
- słowacki: (1.1) pevnosť
- szwedzki: (1.1) borg w, fästning w, fäste n
- ukraiński: (1.1) фортеця ż
- włoski: (1.1) fortezza ż
- źródła:
- ↑ Edward Łuczyński, Jolanta Maćkiewicz, Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia, wyd. II rozszerzone i uzupełnione, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2002, s. 117.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.