umocnienie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌũmɔʦ̑ʲˈɲɛ̇̃ɲɛ], AS: [ũmocʹńė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od umocnić
- (1.2) nasyp zabezpieczający brzeg rzeki
- (1.3) wojsk. fortyfikacja budowana na polu walki
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik umocnienie dopełniacz umocnienia celownik umocnieniu biernik umocnienie narzędnik umocnieniem miejscownik umocnieniu wołacz umocnienie - (1.2-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik umocnienie umocnienia dopełniacz umocnienia umocnień celownik umocnieniu umocnieniom biernik umocnienie umocnienia narzędnik umocnieniem umocnieniami miejscownik umocnieniu umocnieniach wołacz umocnienie umocnienia - przykłady:
- (1.1) Prezydent Nicolas Sarkozy, sam Francuz w pierwszym pokoleniu, jeszcze w kampanii wyborczej obiecywał „umocnienie tożsamości francuskiej”.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. umocnić dk., umacniać ndk., umocować dk., mocować ndk.
- rzecz. umacnianie n
- przym. umocnieniowy, mocny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) reinforcement, strengthening; (1.2) reinforcement; (1.3) fortification
- hiszpański: (1.1) fortalecimiento m; (1.2) terraplén m; (1.3) fortificación ż
- niemiecki: (1.1) Befestigung ż, Anbringung ż; (1.2) Befestigung ż; (1.3) Befestigung ż
- słowacki: (1.1) umocnenie n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.