umacniać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. umocnić)

(1.1) czynić coś bardziej wytrzymałym na zniszczenie

(1.2) czynić coś trwalszym

(1.3) wojsk. budować obiekty fortyfikacyjne pod działania bojowe

czasownik zwrotny niedokonany umacniać się (dk. umocnić się)

(2.1) stawać się odporniejszym na zniszczenie

(2.2) nabierać pewności co do czegoś

(2.3) wojsk. wzmacniać siłę obronną poprzez budowę obiektów fortyfikacyjnych oraz przygotowując się do działań bojowych

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) utwierdzać, wzmacniać

(1.2) petryfikować, ugruntowywać, utrwalać, utwierdzać

(1.3) fortyfikować, obwarowywać

(2.1) wzmacniać się

(2.2) krzepnąć, ugruntowywać się, utrwalać się, utwierdzać się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. umacnianie n, umocnienie n

czas. umocnić dk.

przym. umocnieniowy, mocny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) strengthen; (1.2) consolidate, strengthen; (1.3) fortify; (2.1) strengthen, be strengthened; (2.3) fortify oneself
• francuski: (1.1) renforcer; (1.2) affermir, consolider, fortifier; (1.3) renforcer; (2.2) s'affermir; (2.3) se renforcer
• hiszpański: (1.1) reforzar; (1.2) consolidar; (1.3) fortificar; (2.1) reforzarse; (2.2) reforzarse; (2.3) fortificarse
• kaszubski: (1.1-3) umòcniwac
• niemiecki: (1.1) befestigen; (1.2) festigen, stärken; (1.3) befestigen
• szwedzki: (1.1) stärka, förstärka, härda, trygga; (1.3) befästa; (2.3) befästa sig, förskansa sig
• włoski: (1.2) rafforzare; (1.3) fortificare; (2.2) rafforzarsi

źródła: