inżynieria (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌĩn͇ʒɨ̃ˈɲɛrʲja], AS: [ĩṇžỹńerʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udziąs.• nazal.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauka wykorzystująca matematykę, technologię i praktyczne doświadczenie do projektowania, produkowania i kontrolowania obiektów bądź procesów służących człowiekowi

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	inżynieria
dopełniacz	inżynierii
celownik	inżynierii
biernik	inżynierię
narzędnik	inżynierią
miejscownik	inżynierii
wołacz	inżynierio

przykłady:

(1.1) Myślę, że inżynieria to przyszłość.

składnia:

kolokacje:

(1.1) inżynieria chemiczna / elektryczna / genetyczna / komputerowa / lądowa / materiałowa / mechaniczna / oprogramowania / środowiska

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. inżynier m

przym. inżynieryjny, inżynierski

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. ingeniosus → zdolny, utalentowany

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) engineering
• arabski: (1.1) هندسة
• bułgarski: (1.1) инженерство n
• chiński standardowy: (1.1) 工程学
• dolnołużycki: (1.1) inženjerstwo n
• duński: (1.1) ingeniørfag n
• esperanto: (1.1) inĝenierado, inĝenierarto, inĝenierio
• francuski: (1.1) ingénierie
• galicyjski: (1.1) enxeñaría ż
• hiszpański: (1.1) ingeniería
• interlingua: (1.1) ingenieria
• islandzki: (1.1) verkfræði ż
• japoński: (1.1) 工学 (こうがく kougaku)
• kataloński: (1.1) enginyeria ż
• niderlandzki: (1.1) techniek
• niemiecki: (1.1) Ingenieurwissenschaft ż
• portugalski: (1.1) engenharia
• rosyjski: (1.1) инжене́рия ż
• sycylijski: (1.1) ncigniria
• turecki: (1.1) mühendislik
• ukraiński: (1.1) інженерія
• włoski: (1.1) ingegneria ż

źródła: