dyplomacja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polit. sposób prowadzenia polityki międzynarodowej środkami pokojowymi

(1.2) adm. polit. instytucje i personel zajmujący się pokojowymi stosunkami międzynarodowymi

(1.3) przen. umiejętność osiągania celu w trudnych warunkach relacji, bez urażania innych

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dyplomacja	dyplomacje
dopełniacz	dyplomacji	dyplomacji / przest. dyplomacyj[1]
celownik	dyplomacji	dyplomacjom
biernik	dyplomację	dyplomacje
narzędnik	dyplomacją	dyplomacjami
miejscownik	dyplomacji	dyplomacjach
wołacz	dyplomacjo	dyplomacje

przykłady:

(1.1) Profesor mówił przede wszystkim o polityce i dyplomacji.

(1.2) W wyniku działań dyplomacji Przemysła Ottokara II i Beli IV Piastowie podzielili się na dwa obozy, proczeski i prowęgierski^[2].

(1.3) Dzięki umiejętnej dyplomacji ONZ wpływy mocarstw w tym regionie zaczęły się znosić.

składnia:

kolokacje:

dyplomacja korporacyjna • dyplomacja siłowa • dyplomacja wahadłowa • tajna dyplomacja

synonimy:

(1.2) korpus dyplomatyczny

(1.3) subtelność, takt, układność, zręczność

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dyplomata m, dyplomatka ż

przym. dyplomatyczny

przysł. dyplomatycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. diplomatie

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) diplomasie
• albański: (1.1) diplomaci
• amharski: (1.1) ዲፕሎማሲ (dīpilomasī)
• angielski: (1.1) diplomacy; (1.2) diplomatic service, diplomatic corps, corps diplomatique; (1.3) diplomacy, tact, velvet glove
• arabski: (1.1) دبلوماسية, فن التفاوض
• azerski: (1.1) diplomatiya
• baskijski: (1.1) diplomazia
• bengalski: (1.1) কূটনীতি (kūṭanīti)
• białoruski: (1.1) дыпламатыя (dyplamatyja) ż
• bośniacki: (1.1) diplomatija ż
• bułgarski: (1.1) дипломация ż
• cebuano: (1.1) diplomasya
• chiński standardowy: (1.1) tradycyjny i uproszczony 外交 (pinyin wàijiāo)
• chorwacki: (1.1) diplomatija ż
• czeski: (1.1) diplomacie ż
• duński: (1.1) diplomati n; (1.2) diplomati n; (1.3) diplomati n
• esperanto: (1.1) diplomatio; (1.3) diplomateco
• estoński: (1.1) diplomaatia
• fiński: (1.1) diplomatia
• francuski: (1.1) diplomatie ż
• galicyjski: (1.1) diplomacia ż
• gruziński: (1.1) დიპლომატია (diplomatia)
• haitański: (1.1) diplomasi
• hindi: (1.1) कूटनीति (kūṭnīti)
• hiszpański: (1.1) diplomacia ż; (1.3) tacto m
• indonezyjski: (1.1) diplomasi
• interlingua: (1.1) diplomatia
• irlandzki: (1.1) taidhleoireacht
• islandzki: (1.1) ríkjasamskipti
• japoński: (1.1) 外交 (がいこう, gaikō)
• kataloński: (1.1) diplomàcia ż
• kazachski: (1.1) дипломатия (dïplomatïya)
• koreański: (1.1) 외교 (oegyo)
• kurmandżi: (1.1) dîplomasiya
• litewski: (1.1) diplomatija ż
• luksemburski: (1.1) Diplomatie ż
• łotewski: (1.1) diplomātija ż
• macedoński: (1.1) дипломатија ż
• malajalam: (1.1) നയതന്ത്രം (nayatantraṁ)
• malajski: (1.1) diplomasi
• maltański: (1.1) diplomazija ż
• niderlandzki: (1.1) diplomatie ż
• niemiecki: (1.1) Diplomatie ż; (1.3) Verhandlungsgeschick n
• norweski (bokmål): (1.1) diplomati n; (1.2) diplomati n; (1.3) diplomati n
• norweski (nynorsk): (1.1) diplomati n; (1.2) diplomati n; (1.3) diplomati n
• nowogrecki: (1.1) διπλωματία ż; (1.2) διπλωματία ż; (1.3) διπλωματία ż, διπλωματικότητα ż
• ormiański: (1.1) դիվանագիտություն (divanagitut’yun)
• paszto: (1.1) دیپلوماسۍ
• perski: (1.1) دیپلماسی
• portugalski: (1.1) diplomacia ż
• rumuński: (1.1) diplomație ż
• serbski: (1.1) дипломатија (diplomatija)
• słowacki: (1.1) diplomacia ż
• słoweński: (1.1) diplomacija ż
• somalijski: (1.1) diblomaasiyadda
• suahili: (1.1) diplomasia
• szkocki gaelicki: (1.1) dioplòmasaidh
• szwedzki: (1.1) diplomati w
• tajski: (1.1) ชั้นเชิง, การทูต
• turecki: (1.1) diplomasi
• ukraiński: (1.1) дипломатія ż
• urdu: (1.1) سفارتکاری
• uzbecki: (1.1) diplomatiya
• walijski: (1.1) diplomyddiaeth, ddiplomyddiaeth
• węgierski: (1.1) diplomácia; (1.3) tapintat
• wietnamski: (1.1) ngoại giao, khoa ngoại giao
• włoski: (1.1) diplomazia ż; (1.2) diplomazia ż; (1.3) diplomazia ż

źródła: