ONZ (język polski)

wymowa:

‹o-en-zet›, IPA: [ɔ‿ɛ̃n‿ˈzɛt], AS: [o‿ẽn‿zet], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. na ost. ​

znaczenia:

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub żeński^[1][2]

(1.1) = polit. Organizacja Narodów Zjednoczonych

odmiana:

(1.1) w rodzaju męskim

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ONZ	ONZ-ety / ONZ-ty / ONZ-y
dopełniacz	ONZ-etu[3] / ONZ-tu[1] / ONZ-u[4]	ONZ-zetów / ONZ-tów / ONZ-ów
celownik	ONZ-etowi / ONZ-towi / ONZ-owi	ONZ-zetom / ONZ-tom / ONZ-om
biernik	ONZ	ONZ-zety / ONZ-ty / ONZ-y
narzędnik	ONZ-etem / ONZ-tem / ONZ-em	ONZ-zetami / ONZ-tami / ONZ-ami
miejscownik	ONZ-ecie / ONZ-cie	ONZ-zetach / ONZ-tach / ONZ-ach
wołacz	ONZ-ecie / ONZ-cie	ONZ-zety / ONZ-ty / ONZ-y

w rodzaju żeńskim nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ONZ	ONZ
dopełniacz	ONZ	ONZ
celownik	ONZ	ONZ
biernik	ONZ	ONZ
narzędnik	ONZ	ONZ
miejscownik	ONZ	ONZ
wołacz	ONZ	ONZ

przykłady:

(1.1) Większość krajów świata należy do ONZ.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ONZ-owiec m

przym. oenzetowski, ONZ-owski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) UNO, UN
• aragoński: (1.1) ONU
• baskijski: (1.1) NBE
• białoruski: (1.1) ААН
• bretoński: (1.1) ABU
• bułgarski: (1.1) ООН
• czeski: (1.1) OSN
• duński: (1.1) FN
• esperanto: (1.1) UN, UNO
• fiński: (1.1) YK
• francuski: (1.1) ONU ż
• hiszpański: (1.1) ONU ż
• islandzki: (1.1) S.þ.
• japoński: (1.1) 国連 (こくれん, kokuren)
• jidysz: (1.1) פֿ״פֿ (farejnikte felker), פֿ״נ (farejnikte nacjes)
• khmerski: (1.1) អ.ស.ប. (A.S.B.)
• litewski: (1.1) JTO
• niemiecki: (1.1) VN
• nowogrecki: (1.1) ΟΗΕ m, Ο.Η.Ε. m
• ormiański: (1.1) ՄԱԿ (MAK)
• rosyjski: (1.1) ООН
• serbski: (1.1) УН, UN
• słowacki: (1.1) OSN
• szwedzki: (1.1) FN
• turecki: (1.1) BM
• ukraiński: (1.1) ООН

źródła: