drapak (język polski)
drapak (1.2)
drapaki (1.5)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) stara, zniszczona miotła lub szczotka[1]
- (1.2) zabawka dla kota, często połączona z budkami, do których zwierzę może wchodzić, lub/i legowiskiem
- (1.3) rodzaj struga
- (1.4) rodzaj kotwicy
- (1.5) bot. lud. w lm jeżyna[2]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik drapak drapaki dopełniacz drapaka drapaków celownik drapakowi drapakom biernik drapak drapaki narzędnik drapakiem drapakami miejscownik drapaku drapakach wołacz drapaku drapaki - przykłady:
- (1.1) Wyrzuć w końcu ten drapak.
- (1.2) Kupiliśmy sierściuchowi drapak, żeby nie niszczył mebli, ale on dalej woli drapać skórzaną kanapę…
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.5) jeżyna; lud. czernica, dziady, jeżyny, ostrężyna
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miotła
- (1.3) strug
- (1.4) kotwica
- (1.5) roślina
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.2) sizal
- wyrazy pokrewne:
- czas. zdrapywać, wdrapywać się, drapać ndk., drapnąć dk.
- rzecz. drapanie n, drapanka ż
- związki frazeologiczne:
- dać drapaka
- etymologia:
- (1.1-2) pol. drapać + -ak[1]
- uwagi:
- zob. też drapak w Wikipedii
- tłumaczenia:
- (1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: jeżyna
- angielski: (1.2) cat tree, scratching post
- chorwacki: (1.2) grebalica ż
- niemiecki: (1.2) Katzenbaum m
- rosyjski: (1.2) когтеточка ż
- serbski: (1.2) гребалица ż
- źródła:
- 1 2 Anna Kostecka-Sadowa, Wybrane tendencje słowotwórcze w polszczyźnie południowokresowej na przykładzie Mościc i okolic. (Uwagi o zjawiskach słowotwórczych w języku południowokresowych Polaków), „Socjolingwistyka”, t. XXVII, s. 155.
- ↑ Łukasz Łuczaj, Dziko rosnące rośliny jadalne użytkowane w Polsce od połowy XIX w. do czasów współczesnych, „Etnobiologia polska”, vol. 1/2011, s. 111.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.