drapać (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈdrapaʨ̑], AS: [drapać]
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) przeciągać po czymś paznokciami lub pazurami
- (1.2) zdzierać powierzchnię czymś ostrym lub szorstkim
- (1.3) o pyle, kurzu: dostawać się do nosa, gardła powodując swędzenie
czasownik zwrotny drapać się
- (2.1) drapać (1.1) samego siebie, najczęściej wskutek swędzenia
- odmiana:
- przykłady:
- (2.1) Palił fajkę i odruchowo wsuwał ustnik między guziki koszuli i drapał się po piersi z wyrazem ulgi[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.1) czochrać się
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. drapanka ż, drapanie n, podrapanie n, drapacz m, drapaczka ż, drapak m, zdrapka ż
- czas. drapnąć, podrapać, wydrapać, wdrapywać się, zdrapywać, rozdrapać
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) scratch
- bułgarski: (1.1) чеша
- duński: (1.1) kradse; (1.2) skrabe; (1.3) klø
- esperanto: (1.1) ungi, ungograti, grati; (1.2) grati
- fiński: (1.1) raapia; (1.2) raapia
- francuski: (1.1) gratter
- kataloński: (1.1) gratar
- niderlandzki: (1.1) krabben
- rosyjski: (1.1) чесать; (2.1) чесаться
- węgierski: (1.1) vakar
- wilamowski: (1.1) koca
- włoski: (1.1) grattare
- wolof: (1.1) woqq
- źródła:
- ↑ Wojciech Żukrowski, Kamienne tablice, 1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.