pazur (język polski)
pazury (1.1)
pazury (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ˈpazur], AS: [pazur]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zool. ostro zakończony, rogowy twór naskórka na końcach palców niektórych zwierząt, zwłaszcza drapieżnych; zob. też pazur w Wikipedii
- (1.2) pot. przen. długi paznokieć
- (1.3) archeol. przekłuwacz, paleolityczne narzędzie posiadające wyodrębniony wierzchołek służący do przekłuwania[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pazur pazury dopełniacz pazura pazurów celownik pazurowi pazurom biernik pazur pazury narzędnik pazurem pazurami miejscownik pazurze pazurach wołacz pazurze pazury - przykłady:
- (1.1) Lew dopadł antylopę i wbił pazury w jej szyję.
- (1.2) Pomalowałam sobie dziś pazury na strażacką czerwień.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wbić pazury • szarpać pazurami • pokazać / schować pazury
- synonimy:
- (1.1) szpon
- (1.2) paznokieć
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pazurczatka ż, pazurki nmos, pazurkowanie n, pazurzec mzw
- zdrobn. pazurek mrz
- czas. pazurkować ndk.
- przym. pazurzasty, dwupazurzasty, pazurowaty, pazurowy
- związki frazeologiczne:
- lwi pazur • ostrzyć sobie pazury • pisać jak kura pazurem / bazgrać jak kura pazurem / skrobać jak kura pazurem • pokazać pazury • przyciąć pazury • kto obgryza pazury, ten nieludzkiej natury
- etymologia:
- źródłosłów dla reg. pozn. pol. pazura[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) claw, talon; (1.2) nail
- baskijski: (1.1) atzapar, erpe
- duński: (1.1) klo w
- esperanto: (1.1) ungo, ungego; (1.2) ungego
- francuski: (1.1) griffe ż
- hiszpański: (1.1) uña ż, garra ż, zarpa ż
- jidysz: (1.1) נאָגל m (nogl)
- kaszubski: (1.1) drapc m
- kataloński: (1.1) urpa ż
- litewski: (1.1) nagas m
- niderlandzki: (1.1) klauw ż; (1.2) nagel m
- niemiecki: (1.1) Kralle ż, Klaue ż
- rosyjski: (1.1) коготь m
- sanskryt: (1.1) शफ m
- szwedzki: (1.1) klo w
- ukraiński: (1.1) кіготь m, пазур m; (1.2) ніготь m
- wilamowski: (1.1) pazūər m, pazür m; (1.2) pazūər m, pazür m
- włoski: (1.1) artiglio m
- źródła:
- ↑ Bolesław Ginter, Janusz K. Kozłowski, Technika obróbki i typologia wyrobów kamiennych paleolitu i mezolitu, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1990, s. 113.
- ↑
Hasło „pazura” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV: P-Prożyszcze, Warszawa 1900–1927, s. 97.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.