przekłuwacz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pʃɛˈkwuvaʧ̑], AS: [pšeku̯uvač], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) archeol. paleolityczne narzędzie posiadające wyodrębniony wąski, lecz zaokrąglony wierzchołek powstały na skutek retuszu (obróbki) zwykle dwóch krawędzi bocznych, służący do przekłuwania[1]; zob. też przekłuwacz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przekłuwacz przekłuwacze dopełniacz przekłuwacza przekłuwaczy celownik przekłuwaczowi przekłuwaczom biernik przekłuwacz przekłuwacze narzędnik przekłuwaczem przekłuwaczami miejscownik przekłuwaczu przekłuwaczach wołacz przekłuwaczu przekłuwacze - przykłady:
- (1.1) Przekłuwacze są jedną z najbardziej charakterystycznych grup narzędzi w kulturze magdaleńskiej i epimagdaleńskiej.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pazur[2]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. przekłuwać ndk., przekłuć dk.
- rzecz. przekłuwanie, przekłucie
- czas. przekłuwać, przekłuć
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) perforator[1]
- francuski: (1.1) perçoir[1]
- rosyjski: (1.1) проколка[1]
- źródła:
- 1 2 3 4 Bolesław Ginter, Janusz K. Kozłowski, Technika obróbki i typologia wyrobów kamiennych paleolitu i mezolitu, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1990, s. 102.
- 1 2 Bolesław Ginter, Janusz K. Kozłowski, Technika obróbki i typologia wyrobów kamiennych paleolitu i mezolitu, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1990, s. 113.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.