przekłuwacz (język polski)

przekłuwacz (1.1)
wymowa:
IPA: [pʃɛˈkwuvaʧ̑], AS: [pšeku̯uvač], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) archeol. paleolityczne narzędzie posiadające wyodrębniony wąski, lecz zaokrąglony wierzchołek powstały na skutek retuszu (obróbki) zwykle dwóch krawędzi bocznych, służący do przekłuwania[1]; zob. też przekłuwacz w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Przekłuwacze jedną z najbardziej charakterystycznych grup narzędzi w kulturze magdaleńskiej i epimagdaleńskiej.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pazur[2]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. przekłuwać ndk., przekłuć dk.
rzecz. przekłuwanie, przekłucie
czas. przekłuwać, przekłuć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) perforator[1]
  • francuski: (1.1) perçoir[1]
  • rosyjski: (1.1) проколка[1]
źródła:
  1. 1 2 3 4 Bolesław Ginter, Janusz K. Kozłowski, Technika obróbki i typologia wyrobów kamiennych paleolitu i mezolitu, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1990, s. 102.
  2. 1 2 Bolesław Ginter, Janusz K. Kozłowski, Technika obróbki i typologia wyrobów kamiennych paleolitu i mezolitu, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1990, s. 113.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.