czernica (język polski)

samiec czernicy (1.1)

samiec czernicy (1.2)

czernice (1.3)

czernice (1.4)

wymowa:

IPA: [ʧ̑ɛrʲˈɲiʦ̑a], AS: [čerʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. Aythya fuligula^[1], kaczka czernica, eurazjatycki ptak wodny zamieszkujący otwarte zbiorniki wodne o gęsto zarośniętych brzegach; zob. też czernica (ptak) w Wikipedii

(1.2) ornit. zob. czernica obrożna

(1.3) bot. zob. czarna jagoda

(1.4) reg. krak. jeżyna

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czernica	czernice
dopełniacz	czernicy	czernic
celownik	czernicy	czernicom
biernik	czernicę	czernice
narzędnik	czernicą	czernicami
miejscownik	czernicy	czernicach
wołacz	czernico	czernice

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. czarnek mzw, czernina ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też czernica w Wikipedii

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: czarna jagoda

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: jeżyna

• angielski: (1.1) tufted duck
• esperanto: (1.1) tufanaso
• francuski: (1.1) fuligule morillon m
• hiszpański: (1.1) porrón moñudo m
• niemiecki: (1.1) Reiherente ż
• nowogrecki: (1.1) μαυροκέφαλη πάπια ż, μαυροκέφαλη ż, λοφιοβουτόπαπια ż
• szwedzki: (1.1) vigg w
• ukraiński: (1.3) чорниця ż

źródła: