dożywotni (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdɔʒɨˈvɔtʲɲi], AS: [dožyvotʹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który potrwa do końca czyjegoś życia

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dożywotni		dożywotnia	dożywotnie	dożywotni	dożywotnie
dopełniacz	dożywotniego		dożywotniej	dożywotniego	dożywotnich
celownik	dożywotniemu		dożywotniej	dożywotniemu	dożywotnim
biernik	dożywotniego	dożywotni	dożywotnią	dożywotnie	dożywotnich	dożywotnie
narzędnik	dożywotnim		dożywotnią	dożywotnim	dożywotnimi
miejscownik	dożywotnim		dożywotniej	dożywotnim	dożywotnich
wołacz	dożywotni		dożywotnia	dożywotnie	dożywotni	dożywotnie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Różne rzeczypospolite miewały obieranych naczelników swoich: to w jednej na rok jeden konsul, to w innej prezydent na lat dziesięć, to jeszcze w innych, dożywotni dożowie. W rzeszy niemieckiej obierany był dożywotni cesarz.^[1]

składnia:

kolokacje:

(1.1) dożywotni wyrok / zakaz / zapis / senator • dożywotnia renta / gwarancja / służebność • dożywotnie zesłanie / użytkowanie / stanowisko

synonimy:

(1.1) doczesny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dożywocie n, dożywotnik m

czas. dożyć, dożywać

przysł. dożywotnio, dożywotnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) lifelong
• białoruski: (1.1) пажыццёвы
• czeski: (1.1) celoživotní
• esperanto: (1.1) dumviva, ĝismorta
• francuski: (1.1) viager
• hiszpański: (1.1) vitalicio
• niemiecki: (1.1) lebenslang, lebenslänglich
• nowogrecki: (1.1) ισόβιος
• rosyjski: (1.1) пожизненный
• sanskryt: (1.1) आमरणान्त
• szwedzki: (1.1) livslång
• ukraiński: (1.1) дові́чний

źródła: