zesłanie (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od zesłać
(1.2) kara przymusowego przesiedlenia, polegająca na pobycie w odległej, odizolowanej miejscowości
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Oznaką najwyższej łaski było dla postawionego przed Kolegium Sądu Wojskowego zesłanie do łagru. Na listy takie trafili z biegiem czasu niemal wszyscy twórcy Rewolucji Październikowej, którym udało się przeżyć […][1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) Zesłanie Ducha Świętego
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zsyłanie n, zsyłka ż, zesłaniec m
czas. zesłać dk., zzysłać ndk.
przym. zesłańczy, zesłany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Kochańczyk, Stalin! Wszechpotężny twórca?, s. 67
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.