zesłanie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od zesłać
- (1.2) kara przymusowego przesiedlenia, polegająca na pobycie w odległej, odizolowanej miejscowości
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik zesłanie dopełniacz zesłania celownik zesłaniu biernik zesłanie narzędnik zesłaniem miejscownik zesłaniu wołacz zesłanie - przykłady:
- (1.2) Oznaką najwyższej łaski było dla postawionego przed Kolegium Sądu Wojskowego zesłanie do łagru. Na listy takie trafili z biegiem czasu niemal wszyscy twórcy Rewolucji Październikowej, którym udało się przeżyć […][1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Zesłanie Ducha Świętego
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zsyłanie n, zsyłka ż, zesłaniec m
- czas. zesłać dk., zzysłać ndk.
- przym. zesłańczy, zesłany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Jan Kochańczyk, Stalin! Wszechpotężny twórca?, s. 67
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.