zesłaniec (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek odbywający karę przymusowego pobytu w odległej, odizolowanej miejscowości
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zesłaniec zesłańcy dopełniacz zesłańca zesłańców celownik zesłańcowi zesłańcom biernik zesłańca zesłańców narzędnik zesłańcem zesłańcami miejscownik zesłańcu zesłańcach wołacz zesłańcu / zesłańcze zesłańcy - przykłady:
- (1.1) Od pierwszych dni mojego pobytu w Jakucji moją uwagę zwrócił bardzo specyficzny i niezwykle serdeczny stosunek jej rdzennych mieszkańców do Polski i Polaków. Wpływ na postrzeganie Polaków przez Jakutów i Ewenków miały niewątpliwie kilkusetletnie kontakty z polskimi zesłańcami[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) Sybirak, katorżnik
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zesłanie n, zsyłka ż
- czas. zesłać dk., zsyłać ndk.
- przym. zesłańczy, zesłany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.