Jakut (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈjakut], AS: [i ̯akut]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Jakucji, człowiek narodowości jakuckiej
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Jakut Jakuci dopełniacz Jakuta Jakutów celownik Jakutowi Jakutom biernik Jakuta Jakutów narzędnik Jakutem Jakutami miejscownik Jakucie Jakutach wołacz Jakucie Jakuci - przykłady:
- (1.1) Od pierwszych dni mojego pobytu w Jakucji moją uwagę zwrócił bardzo specyficzny i niezwykle serdeczny stosunek jej rdzennych mieszkańców do Polski i Polaków. Wpływ na postrzeganie Polaków przez Jakutów i Ewenków miały niewątpliwie kilkusetletnie kontakty z polskimi zesłańcami[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Jakucja ż, Jakuck m
- forma żeńska Jakutka ż
- przym. jakucki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- jakucki: (1.1) саха
- kazachski: (1.1) яқут
- rosyjski: (1.1) якут m
- słowacki: (1.1) Jakuťan m
- ukraiński: (1.1) якут m
- węgierski: (1.1) jakut
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.