dalekobieżny (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) kursujący na długiej trasie, przebywający duże odległości[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dalekobieżny dalekobieżna dalekobieżne dalekobieżni dalekobieżne dopełniacz dalekobieżnego dalekobieżnej dalekobieżnego dalekobieżnych celownik dalekobieżnemu dalekobieżnej dalekobieżnemu dalekobieżnym biernik dalekobieżnego dalekobieżny dalekobieżną dalekobieżne dalekobieżnych dalekobieżne narzędnik dalekobieżnym dalekobieżną dalekobieżnym dalekobieżnymi miejscownik dalekobieżnym dalekobieżnej dalekobieżnym dalekobieżnych wołacz dalekobieżny dalekobieżna dalekobieżne dalekobieżni dalekobieżne - przykłady:
- (1.1) W dziedzinie komunikacji modele prywatnego gospodarowania wedle ustawy o prywatnym finansowaniu budowy dróg dalekobieżnych z roku 1994 są w Niemczech jak dotychczas rzadkie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) autobus / pociąg dalekobieżny
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) далёкага накіравання
- źródła:
- ↑
Hasło „dalekobieżny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.