wedle (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvɛdlɛ], AS: [vedle] ​

znaczenia:

przyimek

(1.1) …wyrażający zgodność z czymś, stosowność do czegoś

(1.2) …podający źródło informacji

(1.3) …wyrażający bliskość czasu i miejsca

(1.4) gw. (Śląsk Cieszyński) obok^[1]

odmiana:

(1.1-4) nieodm.

przykłady:

(1.1) Wedle planu udaliśmy się wieczorem do opery.

(1.2) Wedle profesora powinnaś iść go przeprosić.

(1.3) Leżał tak sobie wedle płota.

składnia:

(1.1-3) wedle + D.

kolokacje:

(1.1) wedle przysłowia / powiedzenia / legendy / mitu / wierzeń • wedle szacunku / rachunku / wszelkiego prawdopodobieństwa / woli / swego uznania / idei

synonimy:

(1.1) według, zgodnie z; przest. podle, podług

(1.2) według; przest. podle, podług

(1.3) blisko, koło, obok, około, według; przest. podle, podług

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

wedle stawu grobla • ostrożnie i wedle miary szafuj słowa i talary • żyć wedle swego widzimisię potrafi każdy • każdy sądzi wedle siebie

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1-3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: według

(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: obok

• kaszubski: (1.1) wedle; (1.2) wedle; (1.3) wedle

źródła:

wedle (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

przyimek

(1.1) wedle, według

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: