czółko (język polski)
czółko (1.3)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zdrobn. od czoło[1]
- (1.2) małe czoło
- (1.3) daw. odzież. dawna dziewczęca opaska noszona na głowie; zob. też czółko w Wikipedii
- (1.4) lud. odzież. ozdobna opaska noszona na głowie przez dziewczęta, element stroju ludowego lub regionalnego
- (1.5) wojsk. przednia część naboju kulowego
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czółko czółka dopełniacz czółka czółek celownik czółku czółkom biernik czółko czółka narzędnik czółkiem czółkami miejscownik czółku czółkach wołacz czółko czółka - przykłady:
- (1.1) Póki tej ozdoby swojej / Nie uroni dumna Polka, / Póty małe czółko stroi / Wszechpotęgi aureolka (…)[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.3) podwstążnik, stroik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. czoło n, czołówka ż, czelność ż, czołowanie n
- czas. czołować ndk.
- przym. czołowy, czelny
- przysł. czołowo
- wykrz. czołem
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. czoło + -ko
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: czoło
- źródła:
- ↑
Hasło „aureolka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Tadeusz Boy-Żeleński, Naszym hymenografomanom (wyd. 1913)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.