cyrkumfleks (język polski)
 ĵ
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. w niektórych językach: akcent długiej samogłoski o intonacji opadającej od tonu wyższego do niższego; zob. też cyrkumfleks w Wikipedii
- (1.2) jęz. znak diakrytyczny pierwotnie używany w celu zaznaczania cyrkumfleksu (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cyrkumfleks cyrkumfleksy dopełniacz cyrkumfleksu cyrkumfleksów celownik cyrkumfleksowi cyrkumfleksom biernik cyrkumfleks cyrkumfleksy narzędnik cyrkumfleksem cyrkumfleksami miejscownik cyrkumfleksie cyrkumfleksach wołacz cyrkumfleksie cyrkumfleksy - przykłady:
- (1.1) Literackie formy z cyrkumfleksem pochodzą zapewne z dialektu żmudzkiego, który ma odmienny system akcentuacyjny[1].
- (1.2) W przekładzie opowiadania Nhô Chic’ana pojawia się tylko jeden przypis […]. Wyjaśnia on znaczenie użytego już w tytule skrótu nhô (w polskim tekście uproszczonego poprzez pominięcie cyrkumfleksu do nho)[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) pot. daszek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. circumflexus[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Krzysztof Witczak, Ugrofinizmy w języku jaćwieskim, „Acta Baltico-Slavica” 44, 2020.
- ↑ Agnieszka Kruk, Oralność w oryginale i przekładzie portugalskojęzycznej literatury afrykańskiej — przejawy i funkcje, „Zagadnienia Rodzajów Literackich” 64(4), 2021.
- ↑ Hasło „cyrkumfleks” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.