cyrkuł (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʦ̑ɨrkuw], AS: [cyrkuu̯]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) adm. przest. jednostka podziału terytorialnego kraju lub miasta
- (1.2) daw. komisariat policji, zwłaszcza w byłym zaborze rosyjskim[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cyrkuł cyrkuły dopełniacz cyrkułu cyrkułów celownik cyrkułowi cyrkułom biernik cyrkuł cyrkuły narzędnik cyrkułem cyrkułami miejscownik cyrkule cyrkułach wołacz cyrkule cyrkuły - przykłady:
- (1.2) — Zmuszę pana do pojedynku!
- — Co to zmuszę?… Ciupasem mnie pan sprowadzisz, czy co?… A jakbyś mi pan coś podobnego powiedział po trzeźwemu, tobym poszedł do cyrkułu i daliby panu pojedynek…[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) okręg, dzielnica
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cyrkularz m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ros. циркуль < łac. circulus → koło[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.