cyrkularz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʦ̑ɨrˈkulaʃ], AS: [cyrkulaš], zjawiska fonetyczne: wygł.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) przest. pismo okólne, okólnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cyrkularz cyrkularze dopełniacz cyrkularza cyrkularzy celownik cyrkularzowi cyrkularzom biernik cyrkularz cyrkularze narzędnik cyrkularzem cyrkularzami miejscownik cyrkularzu cyrkularzach wołacz cyrkularzu cyrkularze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cyrkuł m, cyrkulacja ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. circulus
- uwagi:
- (1.1) Zalecano, by używać tego wyrazu wyłącznie w odniesieniu do okólników handlowych[1]
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: okólnik
- źródła:
- ↑ Zapytania i odpowiedzi, „Poradnik Językowy” nr 9/1904, s. 138.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.