terytorialny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌtɛrɨtɔrʲˈjalnɨ], AS: [terytorʹi ̯alny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący danego terytorium

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	terytorialny		terytorialna	terytorialne	terytorialni	terytorialne
dopełniacz	terytorialnego		terytorialnej	terytorialnego	terytorialnych
celownik	terytorialnemu		terytorialnej	terytorialnemu	terytorialnym
biernik	terytorialnego	terytorialny	terytorialną	terytorialne	terytorialnych	terytorialne
narzędnik	terytorialnym		terytorialną	terytorialnym	terytorialnymi
miejscownik	terytorialnym		terytorialnej	terytorialnym	terytorialnych
wołacz	terytorialny		terytorialna	terytorialne	terytorialni	terytorialne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Od XI do XV wieku Piemont był podzielony na pięć jednostek terytorialnych.

składnia:

kolokacje:

(1.1) podział / samorząd / marketing terytorialny • integralność terytorialna • wody terytorialne

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. terytorium n, terytorialność ż, terytorializm m

przysł. terytorialnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. territorial^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) territorial
• białoruski: (1.1) тэрытарыяльны
• bułgarski: (1.1) териториален
• duński: (1.1) territorial, territoriel
• esperanto: (1.1) teritoria
• interlingua: (1.1) territorial
• norweski (bokmål): (1.1) territorial, territoriell
• norweski (nynorsk): (1.1) territorial
• rosyjski: (1.1) территориальный
• słowacki: (1.1) teritoriálny
• szwedzki: (1.1) territoriell
• włoski: (1.1) territoriale

źródła: