cukier puder (język polski)

cukier puder (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈʦ̑ucɛr ˈpudɛr], AS: [cuḱer puder], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) spoż. sproszkowany cukier spożywczy, powstały w wyniku procesu rozdrabniania kryształków; zob. też cukier puder w Wikipedii
odmiana:
(1.1) związek zgody;
przykłady:
(1.1) Po upieczeniu trzeba pozwolić babie odpocząć w formie przez 15 minut, następnie wyłożyć na talerz i posypać cukrem pudrem lub polukrować polewą cytrynową, rumową czy arakową[1].
(1.1) Tak, cukry pudry znajdziecie na półkach za kaszami i mąką.
składnia:
kolokacje:
(1.1) posypać cukrem pudrem • kupić cukier puder • ciasto / faworki / gofry / pączki z cukrem pudrem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. Baba babci Kopczyńskiej, „Super Express. Dodatek kulinarny”, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.