consul (język angielski)
rzeczownik policzalny
- (1.1) konsul (urzędnik państwa za granicą)
- (1.2) hist. konsul (urzędnik w starożytnym Rzymie)
- (1.3) hist. konsul (tytuł jednego z trzech najwyższych członków rządu we Francji, w okresie I Republiki)
- odmiana:
- (1.1-3) lp consul; lm consuls
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. consulate
- przym. consular
- przysł. consularly
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
consul (język francuski)
- wymowa:
- IPA: /kɔ̃.syl/
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) konsul[1] (urzędnik państwa za granicą)
- (1.2) hist. konsul (urzędnik w starożytnym Rzymie)
- (1.3) hist. konsul (tytuł jednego z trzech najwyższych członków rządu we Francji, w okresie I Republiki)
- odmiana:
- (1) lp consul; lm consuls
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. consulaire
- rzecz. consulat
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1, s. 158.
consul (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) konsul
- odmiana:
- (1.1) consul, consulis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik consul consulēs dopełniacz consulis consulum celownik consulī consulibus biernik consulem consulēs ablatyw consule consulibus wołacz consul consulēs - przykłady:
- (1.1) In civitate Romana duo consules creabantur; cum unus Romae inesset ut urbem ordinaret alter exercitum e castris movere atque bellum in ulterioribus provinciis Imperii gerere potuit. → W państwie rzymskim wybierało się dwóch konsulów; gdy jeden był obecny w Rzymie, żeby zarządzać miastem, drugi mógł ruszyć z wojskiem i prowadzić wojnę w bardziej odległych prowincjach Imperium.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pro consule
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. consularis m, consulatus m, consultum n
- czas. consulo
- przym. consularis
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.