ulter (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) potencjalna forma stopnia równego[1] (patrz: uwagi)
- odmiana:
- (1.1) (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik ulter ultra ultrum ultrī ultrae ultra dopełniacz ultrī ultrae ultrī ultrōrum ultrārum ultrōrum celownik ultrō ultrae ultrō ultrīs biernik ultrum ultram ultrum ultrōs ultrās ultra ablatyw ultrō ultrā ultrō ultrīs wołacz ulter ultra ultrum ultrī ultrae ultra stopień wyższy ulterior (deklinacja III) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m/ż n m/ż n mianownik ulterior ulterius ulteriōrēs ulteriōra dopełniacz ulteriōris ulteriōrum celownik ulteriōrī ulteriōribus biernik ulteriōrem ulterius ulteriōrēs ulteriōra ablatyw ulteriōre ulteriōribus wołacz ulterior ulterius ulteriōrēs ulteriōra stopień najwyższy ultimus (deklinacja I-II) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik ultimus ultima ultimum ultimī ultimae ultima dopełniacz ultimī ultimae ultimī ultimōrum ultimārum ultimōrum celownik ultimō ultimae ultimō ultimīs biernik ultimum ultimam ultimum ultimōs ultimās ultima ablatyw ultimō ultimā ultimō ultimīs wołacz ultime ultima ultimum ultimī ultimae ultima - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przysł. ultra, ultro
- przyim. ultra
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Przymiotnik ten istnieje wyłącznie jako potencjalny stopień równy (od przymiotników st. wyższy ulterior; st. najwyższy ultimus), ale jest to forma nieużywana, niespotykana w literaturze[1][2][3], niektóre słowniki w ogóle słowa nie notują, podając wyłącznie formy stopnia wyższego i najwyższego[4].
- źródła:
- 1 2
Hasło „ulter” w: Charlton T. Lewis i Charles Short, A Latin Dictionary, 1879. - ↑ Hasło „ulter” w: Słownik łacińsko-polski, wyd. pierwsze, opr. Kazimierz Kumaniecki, według słownika Hermana Mengego i Henryka Kopii, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1957, s. 517.
- ↑ hasło ulter w: Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, Hannover 1918, wyd. 2, kolumny 3285-3286.
- ↑ Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 628.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.