cinkciarz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʨ̑ĩŋʲcʨ̑aʃ], AS: [ćĩŋʹḱćaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• -nk- 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. posp. człowiek handlujący obcymi walutami poza oficjalnymi kanałami wymiany dewiz; zob. też cinkciarz w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cinkciarz	cinkciarze
dopełniacz	cinkciarza	cinkciarzy
celownik	cinkciarzowi	cinkciarzom
biernik	cinkciarza	cinkciarzy
narzędnik	cinkciarzem	cinkciarzami
miejscownik	cinkciarzu	cinkciarzach
wołacz	cinkciarzu	cinkciarze

przykłady:

(1.1) Kielecka policja poszukuje cinkciarza, który oszukał mieszkańca Kielc i odkupił od niego dolary, płacąc fałszywymi złotówkami. (z Internetu)

(1.1) Najwięcej cinkciarzy można było spotkać pod sklepami sieci Pewex i Baltona, gdzie towar kupić można było wyłącznie za walutę obcą lub bony, a także pod hotelami, bankami i na giełdach samochodowych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) waluciarz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cinkciarstwo n

forma żeńska cinkciara ż

przym. cinkciarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

popularna jest opinia, że słowo pochodzi od ang. change money (wymiana pieniędzy), które to wyrażenie cinkciarze wymawiali jako „cinć many”; taką etymologię podaje Wielki słownik wyrazów obcych i trudnych^[1], USJP natomiast wywodzi pochodzenie wyrazu od ang. chink (moneta, pieniądze)^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) валютчык m
• czeski: (1.1) vekslák m
• rosyjski: (1.1) валютчик m, фарцовщик m, меняла m
• słowacki: (1.1) vekslák m
• ukraiński: (1.1) валютник m

źródła: