cingulum (język polski)

cingulum (1.1)
cingulum (1.2)
wymowa:
‹c-ingulum›, IPA: [ʦ̑ʲĩŋˈɡulũm], AS: [cʹĩŋgulũm], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-nk- nie dwuz.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wojsk. skórzany pas rzymski; zob. też Cingulum (pas) w Wikipedii
(1.2) kośc. pas lub sznur, element stroju liturgicznego; zob. też cingulum w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Cingulum, osłaniając brzuch wojownika, opadało luźno na kolana.
(1.2) Prezbiter miał na sobie albę przewiązaną czerwonym cingulum.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. cingulum
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

cingulum (język angielski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) anat. obręcz
odmiana:
(1.1) lp cingulum; lm cingula / cinguli
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cingulumotomy, hypocingulum, postcingulum, precingulum
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. cingulum
uwagi:
źródła:

cingulum (język czeski)

cingulum (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) kośc. cingulum
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. cingulum
uwagi:
źródła:

cingulum (język łaciński)

cingulum (1.4)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pas, pasek[1][2]
(1.2) jeźdz. popręg[1][2]
(1.3) wojsk. bandolet do miecza, pendent[2]
(1.4) kośc. cingulum[3]
odmiana:
(1.1-4) cingulum, cingulī (deklinacja II);
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) cingulus
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cingulus m
czas. cingere
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. cingo < praindoeur. *kenk-
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Hasło „cingulum” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 112.
  2. 1 2 3 Hasło „cingulum” w: Słownik łacińsko-polski, wyd. dziesiąte, opr. Kazimierz Kumaniecki, według słownika Hermana Mengego i Henryka Kopii, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1977.
  3. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 107.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.