boja (język polski)

boja (1.1)
boje (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈbɔja], AS: [boi ̯a]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pływający znak nawigacyjny

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, forma fleksyjna

(2.1) D. lp od: boj

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, forma fleksyjna

(3.1) D. lp od: boj
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zawodnik musi dopłynąć do boi i z powrotem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pława, daw. gwiździel
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pływak
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. bojka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Boje, niderl. boye < st.franc. boye[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Międzymorze/Przypisy
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „boja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 37.

boja (język chorwacki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kolor
odmiana:
(1.1) lp boja, boje, boji, boju, bojom, boji, bojo; lm boje, boja, bojama, boje, bojama, bojama, boje
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

boja (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [ˈbo.xa]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. pot. bylica boże drzewko
(1.2) (Valladolid) med. pot. bąbel, pęcherz
(1.3) daw. pryszcz, krosta

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od bojar
(2.2) 2. os. lp () trybu rozkazującego (imperativo) od bojar
odmiana:
(1) lm bojas
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) abrótano
(1.2) ampolla
(1.3) buba
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) arbusto
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) katal. botja
(1.2-3) śr.łac. buccŭla
uwagi:
źródła:

boja (język szwedzki)

bojor (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kajdanki, okowy
odmiana:
(1.1) en boja, bojan, bojor, bojorna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) slå någon i bojorzakuć kogoś w kajdanki
synonimy:
(1.1) fängsel, fångkedja, fjätter
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) anordning
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
złożenie rzeczownikowe elboja, fotboja, handboja
etymologia:
uwagi:
nie mylić z: böjazginać
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.