bezsilność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co bezsilne; cecha osoby bezsilnej
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik bezsilność dopełniacz bezsilności celownik bezsilności biernik bezsilność narzędnik bezsilnością miejscownik bezsilności wołacz bezsilności - przykłady:
- (1.1) Pomyślał o tych, którzy musieli zginąć z bezsilności, wspomniał, jak święta Elżbieta, kiedy żyła jeszcze na ziemi, ona, święta jego domu i jego dzieciństwa, szlachetna księżna Turyngii, wysoko znamienita pani, sama chodziła w najuboższe miejsca i przynosiła chorym pocieszenie i odświeżenie.
- składnia:
- (1.1) bezsilność + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) bezsiła, niemoc, bezradność, bezbronność
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) cecha, uczucie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. siła ż, bezsiła ż
- przym. bezsilny
- przysł. bezsilnie
- licz. siła
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. bezsilny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) powerlessness
- białoruski: (1.1) бяссілле n
- niemiecki: (1.1) Hilflosigkeit ż, Machtlosigkeit ż, Kraftlosigkeit ż
- rosyjski: (1.1) бессилие n
- słowacki: (1.1) bezmocnosť ż
- ukraiński: (1.1) безсильність ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.