bezradność (język polski)
- wymowa:
- IPA: [bɛzˈradnɔɕʨ̑], AS: [bezradność]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) niemożność poradzenia sobie, zwłaszcza w trudnej sytuacji; zob. też bezradność w Wikipedii
- odmiana:
- (1)[1]
przypadek liczba pojedyncza mianownik bezradność dopełniacz bezradności celownik bezradności biernik bezradność narzędnik bezradnością miejscownik bezradności wołacz bezradności - przykłady:
- (1.1) Wyuczona bezradność jest poddaniem się, zaprzestaniem działania, które wynika z przekonania, że cokolwiek się zrobi, nie będzie to miało żadnego znaczenia.[2]
- składnia:
- (1) bezradność wobec + D.
- kolokacje:
- (1.1) starcza bezradność • bezradność dziecka • poczucie bezradności • wyuczona bezradność
- synonimy:
- (1.1) bezsilność, niemoc
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. bezradny
- przysł. bezradnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. bez- + rada + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) helplessness
- białoruski: (1.1) бездапаможнасць ż, беспараднасць ż
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) бяспомачнасьць ż, беспараднасьць ż
- fiński: (1.1) avuttomuus
- niemiecki: (1.1) Hilflosigkeit ż
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) беспомощность ż
- szwedzki: (1.1) hjälplöshet w
- ukraiński: (1.1) безпомічність ż
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ http://www.niebieskalinia.pl/index.php?assign=ofiary_przemocy&w=1024.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.