autodafe (język polski)
autodafe (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌawtɔdaˈfɛ], AS: [au̯todafe], zjawiska fonetyczne: u → ł • akc. na ost.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) hist. wprowadzone przez inkwizycję publiczne wyznanie lub zaparcie się wiary przez oskarżonego o herezję[1]; zob. też auto-da-fé w Wikipedii
- (1.2) hist. publiczne wykonanie kary śmierci za herezję, najczęściej przez spalenie na stosie
- (1.3) hist. palenie ksiąg uznanych za heretyckie[2]
- (1.4) przen. publiczne napiętnowanie kogoś; też: publiczne pokajanie się lub wyznanie czegoś[1]
- (1.5) książk. przen. samobójstwo poprzez spalenie się żywcem
- odmiana:
- (1.1-5) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik autodafe autodafe dopełniacz autodafe autodafe celownik autodafe autodafe biernik autodafe autodafe narzędnik autodafe autodafe miejscownik autodafe autodafe wołacz autodafe autodafe - przykłady:
- (1.2) Więzienie, skazanie na galery, utrata mienia - kary te stosowano nagminnie wobec wszystkich klientów inkwizycji, z wyjątkiem czarownic: te czekało zawsze autodafe, czyli spalenie żywcem[3].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.5) samospalenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- port. auto da fé → akt wiary[4]
- uwagi:
- innym poprawnym wariantem zapisu wyrazu jest forma oryginalna: auto da fé[5]
- tłumaczenia:
- (1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: samospalenie
- esperanto: (1.1) aŭtodafeo
- hiszpański: (1.1) auto de fe m
- interlingua: (1.1) autodafe
- niemiecki: (1.1) Autodafé m
- nowogrecki: (1.1) άουτο ντα φε n
- włoski: (1.1) autodafé m
- źródła:
- 1 2
Hasło „autodafe” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Fakt, nr 01.05, Warszawa, 2001 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „autodafe” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Porada „auto da fé” w: Poradnia językowa PWN.
autodafe (język duński)
- wymowa:
- Dania: [ɑwtodaˈfeˀ]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) hist. autodafe
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- port.
- uwagi:
- źródła:
autodafe (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) hist. autodafe
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.