żywcem (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) tak, że ktoś lub coś żyje podczas pewnej czynności, której jest obiektem

(1.2) przen. tak, że coś jest identyczne z oryginałem

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, forma fleksyjna

(2.1) N. lp od żywiec

odmiana:

(1.1-2) nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Mateo i towarzysze bronili się zaciekle i długo, widocznie wróg chciał ich pojmać żywcem, i zanim ulegli przemocy, reszta grupy mogła daleko rozproszyć się po lesie^[1].

(1.2) Wszystko to wygląda malowniczo i groźnie, jakby żywcem wzięte z amerykańskich filmów o wojnie wietnamskiej^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) spalić / zakopać / zakopywać / zamurować / zamurowywać żywcem • obedrzeć / obdzierać ze skóry żywcem • płonąć / spłonąć żywcem • pojmać / ująć żywcem

(1.2) kopiować / skopiować / przepisać / przepisywać / przenieść / przenosić / ściągać / ściągnąć żywcem

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. żywiec m, Żywiec m, żywość ż, żywotność ż, ożywianie n, ożywienie n

czas. żyć ndk., ożywiać ndk., ożywić dk.

przym. żywy, żywotny

przysł. żywo

związki frazeologiczne:

etymologia:

od XVIII wieku^[3]; N. lp od żywiec

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) alive
• duński: (1.1) i levende live

źródła: