Żywiec (język polski)

Żywiec (1.1)

piwa Żywiec (2.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈʒɨvʲjɛʦ̑], AS: [žyvʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w południowej Polsce, w województwie śląskim; zob. też Żywiec w Wikipedii

(1.2) geogr. pot. zob. Żywiecczyzna

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

(2.1) marka piwa; zob. też Żywiec (piwo) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Żywiec
dopełniacz	Żywca
celownik	Żywcowi
biernik	Żywiec
narzędnik	Żywcem
miejscownik	Żywcu
wołacz	Żywcu

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Żywiec	Żywce
dopełniacz	Żywca	Żywców
celownik	Żywcowi	Żywcom
biernik	Żywca	Żywce
narzędnik	Żywcem	Żywcami
miejscownik	Żywcu	Żywcach
wołacz	Żywcu	Żywce

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Żywcu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Żywca • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Żywca • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Żywca • mieszkaniec / mieszkanka Żywca • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Żywcu • pochodzić z Żywca • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Żywca

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. żywiecka ż, żywczanin m, żywczanka ż, Żywiecczyzna, Żywczanin m, Żywczanka ż, żywiec m

przym. żywiecki, żywczański

przysł. żywcem

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1) prawdopodobnie od żywiec – młoda zwierzyna, trzoda lub rodzaj rośliny, żywopłot^[1]

(2.1) od (1)

uwagi:

tłumaczenia:

• wilamowski: (1.1) Zȧjpyś

źródła: