zaciekle (język polski)
- wymowa:
- IPA: [zaˈʨ̑ɛklɛ], AS: [zaćekle], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) w sposób gwałtowny i nieustępliwy, z zaciekłością
- odmiana:
- (1.1) st. wyższy zacieklej; st. najwyższy najzacieklej
- przykłady:
- (1.1) Na północnym odcinku frontu zdobyty został Nowogródek oraz rozpoczęły się walki o Baranowicze - bronione zaciekle przez rosyjskich marynarzy[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bronić czegoś zaciekle • atakować kogoś zaciekle • zaciekle kłócić się / zwalczać się
- synonimy:
- (1.1) wściekle, zażarcie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zaciekłość ż
- przym. zaciekły
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- jidysz: (1.1) בלוטיק (blutik)
- źródła:
- ↑ Jerzy Przybylski, Marynarze w walce o niepodległość Polski (1918-1920), 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.