apartigi (esperanto)

morfologia:

apart•ig•i

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) oddzielić (odgrodzić coś lub kogoś)

(1.2) oddzielić (spowodować, że coś przestaje stanowić całość)

(1.3) oddzielić (rozdzielić kogoś z kimś)

odmiana:

(1.1-3)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	apartigas	apartiganta	apartigata
pasinta	apartigis	apartiginta	apartigita
venonta	apartigos	apartigonta	apartigota
kondicionalo	apartigus
imperativo	apartigu

przykłady:

(1.1) La ĉevalo ektrotis rapide, post kelkaj saltoj deĵetis sian rajdanton en foson, kiu apartigis la kampon de la vojo^[1]. → Koń szybko ruszył kłusem, po kilku skokach zrzucił swojego jeźdźca do rowu, który oddzielał pole od drogi.

(1.2) Kazimierz Funk malkovris kaj apartigis el riza brano tiaminon^[2]. → Kazimierz Funk odkrył i z ryżowych otrąb oddzielił tiaminę (witaminę B1).

(1.2) Mi apartigis la diversajn pecojn, el kiuj konsistis mia ĉeltelefono. → Oddzieliłem różne części, z których składał się mój telefon komórkowy.

(1.3) Tiel estos en la fino de la mondaĝo: la anĝeloj eliros, kaj apartigos la malbonulojn el inter la justuloj, kaj ĵetos ilin en la fornon de fajro; tie estos la plorado kaj la grincado de dentoj^[3]. → Tak będzie przy końcu świata: aniołowie wyjdą i oddzielą złych spośród sprawiedliwych, i wrzucą ich do pieca ognia; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. apartigo

czas. apartiĝi

przym. aparta

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: